اثر ۸ هفته تمرین مقاومتی با و بدون دانه خرفه بر برخی از نشانگرهای آسیب کبد در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲

پیش زمینه و هدف: دیابت یک بیماری متابولیک است که از طریق استرس اکسیداتیو می تواند منجر به آسیب کبدی گردد. انجام فعالیت بدنی منظم و مصرف گیاهان داروئی به ویژه خرفه به علت داشتن ترکیبات ضدالتهابی ممکن است در کاهش آسیب مؤثر باشد. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین مقاومتی با و بدون دانه خرفه بر برخی از نشانگرهای آسیب کبد در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.مواد و روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 28 نفر زن کم تحرک مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین، مکمل و تمرین+مکمل تقسیم شدند. تمرین مقاومتی با استفاده از سه نوع باند با مقاومت های مختلف، در 50-40 درصد یک تکرار بیشینه،3 بار در هفته به مدت 8 هفته انجام شد. آزمودنی های گروه مکمل و تمرین- مکمل روزانه 5/7 گرم دانه خرفه دریافت نمودند. نمونه خون ناشتا در پیش آزمون و پس آزمون، به دنبال 48 ساعت عدم فعالیت بدنی و مصرف خرفه و 12 ساعت ناشتایی جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل یافته ها با استفاده از آزمون t زوجی و مدل آماری تحلیل واریانس یک راهه انجام شد. سطح معنی داری p≤0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: 8 هفته تمرین مقاومتی یا مصرف دانه خرفه منجر به کاهش معنادار سطوح آلانین ترانس آمیناز، آسپارتات ترانس آمیناز و آلکالین فسفات در مقایسه با پیش آزمون شد. بااین وجود، اثربخشی رویکرد ترکیبی (تمرین+ مکمل) بر شاخص های فوق در مقایسه با استراتژی های مجزا (تمرین یا مکمل) به مراتب بهتر بوده است. همچنین کاهش معناداری در سطوح آلانین ترانس آمیناز، آسپارتات ترانس آمیناز و آلکالین فسفات در گروه تمرین یا مکمل، در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. درنهایت، کاهش معناداری در مقادیر آلانین ترانس آمیناز، آسپارتات ترانس آمیناز در گروه تمرین+مکمل در مقایسه با گروه تمرین یا مکمل وجود داشت p< 0.05)).نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد استفاده از استراتژی های غیردارویی مانند؛ تمرینات مقاومتی و مصرف دانه خرفه، شاخص های مرتبط با آسیب کبدی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 را بهبود می بخشد.